ایمپلنت دندان چیست؟

برخی از افراد به هر دلیلی ممکن است دندان های خود را از دست بدهند. همان طور که در عکس بالا مشخص شده است، ایمپلنت دندان یا فیکسچر در اندازه ریشه دندان آن فرد به جای ریشه از دست رفته قرار داده می‌شود. فیکسچرها قطعاتی در اندازه دندان طبیعی می‌باشند. این فیکسچر ها با دقت بسیار زیادی ساخته می شوند که کاملا طبیعی به نظر برسند.

دو قسمت اصلی ایمپلنت دندان که در عکس بالا مشخص شده است، Fixture و Abutment می باشند. قسمتی که از داخل استخوان فک قرار می‌گیرد که اصطلاحاً Fixture نامیده می‌شود و قسمتی تاجی که بالای لثه قرار می‌گیرد Abutment نامیده می شود. روی Abutment پروتز یا روکش ایمپلنت قرار می‌گیرد. جنس پایه ایمپلنت از تیتانیوم است. از آنجا که تیتانیوم موجود در ایمپلنت ها با استخوان فک کاملا سازگاری دارد، ایمپلنت ها باعث لغزش ، سر و صدا یا آسیب استخوانی نمی شوند.

روش های ایمپلنت دندان و توضیح نحوه انجام هر کدام

ایمپلنت دندان به سه روش یک مرحله ای، دو مرحله ای و دندانی انجام می پزیرد که در ادامه به معرفی و نحوه انجام هر یک از ایمپلنت ها می پردازیم.

ایمپلنت یک مرحله ای: (Non submerged)

در بعضی موارد بعد از کشیدن دندان ممکن است لثه همپوشانی کافی نداشته باشد و پزشکمجبور شود از روش حد لثه (nonsubmerged ) استفاده نماید به گونه ای که ایمپلنت دندانی در استخوان فک قرار داده می شود و قطعه موقتی برون فکی ایمپلنت دندانی از لثه خارج است و لثه بدور ایمپلنت دندانی در همان مرحله اول جراحی بخیه زده می شود و نیاز به جراحی مرحله دوم و کنار زدن بافت نرم لثه نیست. پس از ۲ ماه جهت ایمپلنت های دندانی فک پایین و ۳ ماه جهت ایمپلنت های دندانی کاشته شده در فک بالا،‌ قالبگیری جهت ساخت روکش اصلی شروع می شود. معمولا در اغلب بیماران این روش قابل اجرا می باشد.

 ایمپلنت دو مرحله ای (Submerged)

از خوبی های این نوع ایمپلنت غیر قابل دسترس بودن ایمپلنت دندانی در فضای داخل دهانی می باشد که ممکن است در معرض آلودگی های محیطی قرار بگیرند روش انجام این ایمپلنت بدین گونه که ایمپلنت دندانی در استخوان فک دهان قرار داده می شوند و لثه روی آن بخیه زده می شود. لذا بعد از جراحی، ایمپلنت دندانی داخل دهان قابل مشاهده نخواهد بود. در این حالت ایمپلنت ها زیر لثه قرار دارند تا تحت هیچ نوع فشاری قرار نگیرند. پس از حدود ۲ ماه جهت ایمپلنت های دندانی فک پایین و ۳ ماه جهت ایمپلنت های دندانی کاشته شده در فک بالا، لثه بطور محدود دوباره از محل ایمپلنت دندانی کنار زده خواهد شد. با قرار دادن قطعه موقتی ایمپلنت دندانی که همچون پیچ است سر ایمپلنت دندانی از لثه خارج می شود و قابل دیدن است. یک الی دو هفته جهت بهبود و ترمیم دوباره لثه به دور از قطعه ایمپلنتی که از لثه خارج شده است، مورد نیاز است. درمرحله بعدی قالبگیری جهت ساخت روکش متصل به ایمپلنت دندانی انجام می شود. به منظور حفظ ظاهر زیبایی بیمار معمولا در صورت نیاز یک پروتز موقت دندان متحرک که شب ها باید از دهان خارج شود به بیمار ارائه می شود. در این روش زیبایی بیشتر تامین شده و پروتز ساخته شده نهایی در زیر لثه قرار خواهد گرفت.

 ایمپلنت Immediate Loading

در این روش ایمپلنت همزمان با جراحی قرار دادن ایمپلنت دندانی، تاج آن نیز ساخته و روی ایمپلنت دندانی قرار داده می شود. این روش بیشتر برای دندان های جلو کاربرد دارد تا بیمار در فاصله ی ۲ – ۳ ماه دوره ی ترمیم، بدون دندان نباشد البته نکته مهمی که باید آن را بگوییم این است که این تاج به صورت موقت است و دندان اصلی در مراحل بعد تحویل بیمار داده می شود. حسن این روش این است که در یک جلسه هم جراحی خارج کردن دندان و یا ریشه انجام میگیرد و هم در صورت لزوم استخوان ناحیه ترمیم می شود.

تفاوت ایمپلنت معمولی و ایمپلنت فوری

تفاوت اصلی این دو روش در این است که در روش ایمپلنت معمولی، بعد از این که پایه یا فیکسچر ایمپلنت در داخل استخوان فک جایگذاری شد، باید چند ماه صبر کنید تا استخوان رشد کند و به ایمپلنت جوش بخورد. سپس حالا که ثبات خوبی دارد و تحمل فشار را دارد روکش دندان بر روی آن متصل می شود.

اما در ایمپلنت فوری برای این که زیبایی لبخند حفظ شود (به خصوص در جلوی دهان)، همان روز جایگذاری ایمپلنت، روکش بر روی آن متصل می شود.

اگر چه این روکش موقتی است و به گونه ای طراحی می‌شود که کمی کوتاهتر باشد تا هنگام جویدن غذا بر روی آن فشاری وارد نشود. چرا که هنوز استخوان و ایمپلنت به هم جوش نخورده اند و ایمپلنت ثبات ندارد. در نتیجه کوچکترین حرکتی در ایمپلنت باعث می شود فرآیند جوش خوردن استخوان به ایمپلنت که به آن یکپارچگی استخوان گفته می‌شود، مختل شده و درمان با شکست مواجه شود.

از این رو این روش برای همه ممکن است مناسب نباشد، به خصوص در مورد دندان هایی که ممکن است بیشتر تحت فشار قرار بگیرند.

هزینه کاشت ایمپلنت دندان

هزینه کاشت بستگی به عوامل زیر دارد:

  • تخصص دندانپزشک
  • تعداد ایمپلنت
  • جنس ایمپلنت (زیرکونیا یا تیتانیوم)
  • جنس تاج مصنوعی (تمام سرامیکی، سرامیکی فلزی و یا پلاستیکی)
  • نوع پروتز بر پایه ایمپلنت
  • روش کاشت ایمپلنت (فوری، یک مرحله ای یا دو مرحله ای)
  • تکنولوژی های مورد استفاده
  • درمان های جانبی مانند پیوند استخوان جراحی لثه و غیره

ایمپلنت برای چه کسانی مناسب نیست و ناموفق خواهد بود

  • در صورتی که سابقه انجام شیمی درمانی یا رادیوتراپی را دارید یا اینکه در حال حاضر این درمانها را انجام می دهید، باید بدانید که احتمال موفقیت درمان کمتری دارید.
    موارد خاص پزشکی مانند ابتلا به پوکی استخوان و بیماریهای مانند آن هنوز اطمینانی حاصل نشده است و تاثیر آن در کارکرد  و ماندگاری آن مشخص نیست.
  • برای انجام این جراحی سلامت لثه فرد مراجعه کننده بسیار مهم است و علاوه بر آن باید استخوانهای فک قدرت و انسجام کافی برای نگهداری آن را داشته باشند.
  • در بسیاری از موارد اگر متقاضی از دخانیاتی مانند سیگار استفاده کند، دندانپزشک از درمان خودداری می کند، زیرا استفاده از این مواد حتی سیگار باعث کاهش امکان موفقیت درمان می شود.اطلاعات بیشتر —–> تاثیر سیگار بر ایمپلنت دندان
  • در صورتی که بخواهید تمام دندانها را به روش کاشت دندان جایگزین کنید، در فک بالا به شش تا هشت و در فک پایین به چهار تا شش ایمپلنت نیاز خواهید داشت.
  • رعایت بهداشت عمومی دهان و دندان در بالا بردن عمر ایمپلنت تاثیر بسیاری دارد. ایمپلنتها طرح لبخند را بهبود بسیاری می بخشند.
  • در صورت استفاده از داروهایی که در آنها از مشتقات بیس فسفونات استفاده شده است، توصیه می شود که از این درمان استفاده نکنید.
  • قبل از جراحی ایمپلنت دندان

    1. دندانپزشک معالج پیش از انجام هر کاری به مراجعه کننده توضیح می دهد که چگونه برای درمان آماده شود.
    2. تشکیل پرونده دندانپزشکی، قبل از انجام هر درمانی پرسشنامه ای راجع به شرایط پزشکی خاص در اختیار شما قرار خواهد گرفت، لطفا آنرا کامل و دقیق پر کنید و اگر مطلب مهمی وجود دارد که در پرسشنامه نیست حتما آنرا با دندانپزشک خود در میان بگذارید. میزان موفقیت آن با در نظر گرفتن و انجام دقیق همه این مراحل درمان برای بسیاری از افراد بدون خطر خاصی، بالا خواهد بود.
    3. قبل از انجام عمل نیاز به معاینه لثه ها و اطمینان یافتن از سلامتی کامل آنها وجود دارد، همچنین هر گونه عفونت یا پوسیدگی در لثه و دندانهای مجاور محل قرار گیری ایمپلنت نیز باید به طور کامل درمان شود.
    4. بعد از اطمینان از سلامت کامل بافتهای دهانی ناحیه جراحی و اطراف آن نیاز به تهیه یک اسکن رادیوگرافی مخصوص ایمپلنت (اصطلاحا CBCT یا DVT نامیده میشود) از محل میباشد که توسط مراکز رادیولوژی تخصصی فک و صورت قابل تهیه است.این اسکن معمولا به همراه یک ریپورت و CD تهیه میشود.
    5. دندانپزشک به کمک آنها ارتفاع و ضخامت استخوان و نیز سایر موارد مهم مانند محل عبور اعصاب مهم، سینوس ها و … را بررسی میکند و بهترین سایز و محل قرار گیری ایمپلنت دندان را مشخص میکند.
    6. آخرین مسئله ای که قبل از جراحی ایمپلنت دندان باید مورد توجه قرار گیرد اینست که در شرایط پزشکی خاص ( فشار خون بالا، سابقه سکته قلبی یا مغزی ، سابقه پیوند عضو و …) گاهی نیاز به دریافت داروی خاص یا تغییر در دوز داروهای دریافتی فعلی بیمار وجود دارد و در مواردی که شخص به دلیل بیماری زمینه ای (مثل مشکلات قلبی) تحت نظر پزشک دیگری قرار دارد نیاز به مشورت با پزشک مربوطه نیز وجود دارد.